جاده غمناک ترین شعر من است

وسفر تلخ ترین زهر زمان

من و این راه درازی که مرا دزدیده

من و این طول زمانی که از آن نیست گریز

آنچه آغاز سفر توشه ی راهم کردند

گرمی دست تو بود وصدای نفست

وکلا می که به من می گفت

هرکجاباشی یادوخاطره ی تورافراموش نخواهم کرد